کنسرت گروه آوازی دامور به نفع کودکان مبتلا به سرطان محک
موسیقی ایرانیان – سودا مولائی: گروه دامور در آخرین روزهای سال 92 کنسرت خود را در آمفی تئاتر «محک» و به نفع کودکان مبتلا به سرطان بروی صحنه برد.
به گزارش خبرنگار موسیقی ایرانیان، از نکات جالب این کنسرت حضور پرشور مخاطبان این گروه بود، 90 دقیقه اجرای برنامه بدون همراهی ساز و راضی بودن جمعیت از اجرای گروه دامور از اتفاق های خوب در این سبک است که آن شب برای گروه جوان دامور رقم خورد.
شروع برنامه با ورود سرپرست گروه فراز خسروی دانش کلید خورد که بوسیله حنجره خود شروع به درامز زدن کرد و بعد از آن عطا حکاک وارد صحنه شد که با حنجره خودش گیتار بیس زد و دیگر اعضای گروه با حرکتی سریع وارد استیج شدند و قطعه اکتیوی را اجرا کردند که به نظر جهت معرفی گروه و سبکش تنظیم شده بود. بعد از آن قطعه «بارون بارونه» که آغاز آن با سولوی غزل اکلیلی همراه بود، اجرا شد. مینا جعفری نیز در قطعه Sway با همراهی گروه به خوانندگی پرداخت و بعد از آن قطعات به ترتیب گل گلدون، دختر بویر احمدی، O Sole Mio و وطنم در پارت اول اجرا شد.
در قطعه O sole mio محمود رحمانی همراه با پریسا دلفانی به خواندن این قطعه زیبای ایتالیایی پرداختند.
در تمامی قطعات گروه دامور چیدمان و حرکات نمایشی مختلفی بکار رفته بود که به نوعی مرتبط با قطعات بود. کارگردانی این حرکات را هم حسین کودری (کاگردان نمایش) انجام داده بود.
قبل از اجرای قطعه دختر بویراحمدی که از قطعات شاد گروه محسوب می شد، فراز خسروی دانش رو به مخاطبانش گفت: «ما یک سری ساختارها رو شکستیم تا بتوانیم به شما نزدیک بشیم، پس با ما همراهی کنید.» و بعد با همراهی پر انرژی مخاطبان، این قطعه پایان یافت.
بعد از برگشت از تنفس 15 دقیقه ای با صحنه جدیدی مواجه شدیم که اعضای گروه دامور زودتر از مردم روی استیج بر روی صندلی نشسته بودند و با یکدیگر مشغول صحبت بودند گویی وارد کافه ای شده ایم که زوج ها مشغول گپ زدن هستند و هر زوجی زندگی خود را به نمایش گذاشته بود. البته اگر دکوری برای این کار تعبیه می شد می توانست جذابیت این قطعه به مراتب بالاتر برود. در این هنگام قطعه in the lastmoments of the dawn از خواننده پرآوازه، کریس دی برگ که از عشق صحبت می کرد توسط این گروه خلاق اجرا شد.
قطعاتی همچون Toccata & Fugue و Symphony 5 هم بصورت ریمیکس اجرا شد و بعد از اون سرپرست گروه قطعه Adagio را به کودکان مبتلا به سرطان تقدیم کرد. از دیگر قطعاتی که در این شب اجرا شد می توان به قطعه کوچه لَرَ سوسپ میشم ، nothing else matters و عضب لاکوی اشاره کرد که در اجرای قطعه گیلکی «عضب لاکوی» فراز خسروی دانش چند بار گروه را نگه داشت و از مردم خواست تا کلمه «عضب لاکوی» را با گروه همراهی کنند و نکته قابل توجه این بود که از هر جای قطعه اعضای این گروه می توانستند کار را ادامه دهند که این کار معمولاً در کنسرت های پاپ مرسوم است. اجرای پر انرژی و شاد این قطعه توسط گروه و همراهی خوب مخاطبانش که سالن محک را به لرزه در آورد، باعث شد تا این قطعه دوباره اجرا شود.
در پایان سرپرست گروه از اعضای گروهش تشکر کرد و گفت: «از کسانی ممنونم که این سه سال خالصانه و دلسوزانه با وجود تمامی سختی ها در کنار من کار کردند و بدون وجود آنها انجام این کار عملی نبود» و سپس به معرفی عطا حکاک (خواننده باس و گیتار بیس)، محمود رحمانی (خواننده تنور ، ترومپت و نی)، غزل اکلیلی (خواننده سوپرانو)، مینا جعفری (خواننده آلتو) و پریسا دلفانی (خواننده سوپرانو) پرداخت که با تشویق مخاطبان همراه بود.
«مازیار میری» کارگردان و «شهلا میلانی» استاد آواز کلاسیک از مهمانانی بودند که در این کنسرت حضور داشتند.
شایان ذکر است که اجرای گروه دامور 16 اسفند 92 در آمفی تئاتر محک برگزار شد و بخشی از عواید این کنسرت به موسسه خیریه محک تعلق داشت.